Kent u dit? “Ik heb je voicemail nog ingesproken, maar je hebt nog niet terug gebeld.” Of “Ik had je nog een e-mail gestuurd, maar je hebt nog niet gereageerd.” Vast wel, ik hoor het bijna dagelijks en dan nog niet eens altijd betrekking hebbend op mezelf, want ik ben altijd bereikbaar, maar niet heus. Ik wil het ook niet. Er zijn van die momenten dat je wenst dat er helemaal geen mobiele telefoons waren of dat er geen internet was. Ik laat van de week aan iemand een hotel zien waar ik ooit ben geweest en waar het goed toeven was.
Met dank aan internet op m’n mobiele telefoon, ja smartphone. Krijg ik daarna, ongevraagd, allerlei informatie over hotels, goedkoop vliegen, boek nu uw volgende verblijf in een hotel enz. enz. Ik wil het niet.
Herkent u het? Je zit op je vakantieverblijf, lekker met je voetjes in het zand, starend over de Middellandse Zee, een helder blauwe lucht, 28 graden, een licht briesje uit zee, naast je je strandtas, je vrouw die jou een gekoeld drankje aangeeft en vraagt of ze nog even je rug in moet smeren en dan……. vanuit de strandtas hoor je de beltoon van een mobiele telefoon. “Dat is die van jou” zegt je vrouw. Ik wil het niet. “Neem je hem niet op?” Vraagt ze. Ik wil hem eigenlijk inderdaad niet opnemen, maar m’n beltoon is nogal hard, want ik heb een fout oor, zo hard dat zelfs andere mensen, welke in de nabijheid zitten of liggen, een soort van geïrriteerd mijn kant op kijken, dus ik moet wel. Wat denk je, een collega van de zaak, die vraagt hoe het is, lekker met m’n voetjes in het zand: Zeker genieten hè, zo zonder telefoon.”
Ja, hoe was het op vakantie 25 jaar geleden? Het strand, de Middellandse Zee, het weer, de strandtas, het insmeren, het is allemaal niet veel veranderd. Ja, misschien je vrouw, die is veranderd en natuurlijk iedereen zit nu met z’n smartphone, te bellen, te gamen, te mailen of te fotograferen en te filmen.
Ik wil het niet.
In de rij op de camping bij de betaaltelefoon, waar elke keer de muntjes doorheen vielen, om naar het thuisfront te bellen en te zeggen dat je veilig was aangekomen. Misschien in die week nog een keer bellen over het weer en het lekkere eten, maar dat was het.
Geweldig vond ik het. Het was toch heerlijk om na de vakantie thuis te komen en bij je familie of vrienden je vakantie verhalen te delen en zo eigenlijk je vakantie nog een keer beleven.
Die tijd komt niet meer terug. Nee we zijn tegenwoordig 24/7 bereikbaar. Voor je vrouw, je kinderen, je familie, je schoonfamilie, je vrienden, je kennissen, je vijanden, je collega’s, je relaties, je klanten, de callcenters, de overheid, de alarmcentrale, je buren, je overburen, je sportmaten, je clubgenoten, je …….. NEE, IK WIL HET NIET, maar ja je moet.
Wat ben ik af en toe blij met m’n foute oor.
Paul Verhagen