Heeft u het al gezien? Ongetwijfeld. Ik moest met de auto naar Groningen vanuit Barendrecht. Onderweg viel mij plotseling iets op, hoewel ik, toen ik het zag, nog niet eens gelijk wist wat het was. Gelukkig heb je op zo’n rit naar Groningen voldoende herkansingen om erachter te komen. Ik heb er in mijn tijd, dat ik in het bezit ben van een rijbewijs nooit gebruik van hoeven te maken en zodoende let je er ook minder op. Wel heb ik er ooit 1 van heel dichtbij kunnen bekijken, ik heb er namelijk ooit eens 1 uit de grond gereden.
Wist u dat u er op de route van Barendrecht naar Groningen ongeveer 50 tegenkomt. Dus voldoende om erachter te komen wat mij nu zo opviel. U begrijpt het al, ik heb het over de praatpaal. Ja, niet zomaar de praatpaal, maar meer het hoesje, of gerust hoes, welke om de oren van de praatpaal is geplaatst.
Een praatpaal is een installatie langs een snelweg of andere grote weg, waarmee men in geval van autopech of een noodsituatie contact kan krijgen met de hulpdiensten.
Na 57 jaar trouwe dienst is het tijd om afscheid te nemen van de praatpaal. De ongeveer 3500 palen zijn onlangs buiten gebruik gesteld en zullen dus uiteindelijk verdwijnen. Meteen na het buiten gebruikstellen van de palen werden er 500 stuks te koop aangeboden, welke, zo heb ik mij laten informeren, binnen een half uur waren uitverkocht. Ik stel me dan voor dat je als particulier 2 palen koopt en dat je op verschillende plaatsen in je huis er 1 zet om de communicatie met je partner wat te vereenvoudigen. Of als bedrijf je er 1 neerzet bij de ingang van je terrein, om zodanig het bezoek aan te kondigen bij de receptie. Leuk toch, je logo er op, in de kleuren van je bedrijf, een eyecatcher.
Wij als recycleraars waren meteen geïnteresseerd . Op het moment dat er iets “end of life” is of dat de techniek achterhaald is, of de waarde van het materiaal de economische waarde overstijgt, dan komt de recyclingbranche uit de stoel.
Nu is het zo dat de praatpaal niet gerecycled wordt, maar “geupcycled”. Of te wel, er wordt een nieuwe bestemming voor gevonden. Wil men op dit moment nog aan een praatpaal komen, moet men eerst vermelden wat ermee gaat gebeuren. Men moet een plan voor blijvende herbestemming indienen. Ik stel me dan voor dat er een commissie van wijze mannen over beslist of dat je wel of niet in aanmerking komt voor het bezit van een praatpaal. Ik stel me dan ook voor dat deze commissie, op het moment dat de praatpalen bij de nieuwe eigenaren zijn, gaat controleren en handhaven of dat het plan voor blijvende herbestemming ook daadwerkelijk is uitgevoerd.
Kortom;, als de eerste 500 praatpalen nou niet in zo’n rap tempo zouden zijn uitverkocht, zouden we de overige dan ook gaan “upcyclen” of hadden we deze praatpalen gewoon weer gaan recyclen? (hetgeen voor mij nog altijd het zelfde is). Moeten wij onze visie “ afval heeft toekomst” niet veranderen in “ afval heeft een blijvende herbestemming”.
Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat het onbegonnen werk is om al onze te recyclen materialen eerst met een hoesje in te pakken, alvorens we deze een blijvende herbestemming geven.
Met vriendelijke groet,
Paul Verhagen
Bron foto: www.anwb.nl